วันจันทร์ที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2552

ลืม . . .
เคยไหมเวลาเรารีบที่จะทำอะไรสักอย่างและเมื่อเรารีบมากๆ ของ
ที่เราหยิบไปด้วยหรือทำอะไรไว้จะลืมไปอย่างไว ไว มากโดยเฉพาะ
เราต้องรีบไปส่งงานหรือออกไปเรียนที่ต้องรีบมากๆ สิ่งที่ทำไว้แรกๆ
จะลืมไปโดยเหนือนกับว่ามันผ่านไปไว โดยที่ตัวเองยังจำไม่ได้เลย
แปลกดีเนอะ. . .

เมื่อเช้าต้องรีบไปส่งงานซึ่งออกไปปริ้นที่ร้านตามปกติโดยทุกครั้ง
จะต้องเอาสมุดจดไปด้วยเพื่อต้องทำหรือเปลี่ยนรูปแบบงานให้ซึ่ง
เมื่อเช้าเป็นเช้าที่เหมือนๆ เดิมโดยที่รีบตื่นและออกไปปริ้นงาน
ซึ่งถามว่าสติและสมาธิมีไหม ตอบได้ว่ามีเพราะต้องทำงานงาน
จนดึกและคิดไว้เลยว่าตื่นกี่โมงและกำหนดตาราง ไว้เลยว่าจะต้อง
ตื่นเช้าและไปปริ้นโดยกำหนดไว้หมด เมื่อออกไปปริ้นและรอเพื่อ
จะจ่ายตังและกลับมาถึงห้องพักเพื่อทำงานเพือ่อีกนิด และเตรียมตัว
ที่จะออกไปเรียนก็มารู้ตัวว่าสมุดคู่กาย ไม่อยู่และเมื่อเราหยุดและ
เอาสมองลองนึกถึงเหตุการที่ผ่านมา แวบ . . . ในสมองมันเห็นภาพ
เหมือนฉากมืด ๆ ลาง ๆ ที่เปลี่ยนไปอย่างไว ในใจคิด ' อะไร ว่ะ
เมื่อกี่. . . . GU ยังหยิบๆ มันมาเลยนี่หว่า ยังเปิดๆ ดู '' ซึ่งตนเอง
ก็รู้ว่ามันอยู่ด้วยแต่ มาแวบอีกทีก็เหมือนรู้สึกตัวอีกที่ว่าเสร็จงาน
และหาไม่เจอ . .. . . แปลกดีเหมือนกันซึ่งมาเจอตอนหลังเพื่อน
ออฟเอามาให้แล้วบอกว่า ลืมไว้ที่ร้านนั้นและแต่ไปไม่นใจเอง


อย่างนี้หรือที่เค้าบอกว่าเราสนใจสิ่งใดมากๆ จะลืมสิ่งที่ทำอยู่ไป
ชั่วคณะ เหมือนกับโรคหูดับรึป่าว เมื่อเราเพ่งไปสมาธิไปงานหรือ
สิ่งที่กำลังรีบเร่งก็ จะลืมๆ สิ่งที่ไม่สำคัญหรือสิ่งที่เราไม่ให้ความสนใจ
. . . . .. . . . .

1 ความคิดเห็น: